Naar aanleiding van de vervelende Amerikaanse berichten over voedingsgerelateerde hartaandoening (DCM) door graanvrije brokken , krijg ik nog regelmatig de vraag: wat kan ik veilig voeren? Vorig jaar schreef ik het artikel Welke graanvrije brok is veilig om te voeren?, welke je nog steeds kunt gebruiken voor richtlijnen. Inmiddels zijn we een jaar verder en is het tijd voor een update en aanvullingen.
Samenvatting
De ophef is groot, maar de hoeveelheid honden die voedingsgerelateerde hartproblemen krijgen door graanvrije brokken is relatief heel erg klein. In Europa is het risico mogelijk nog kleiner. Enkele onderzoeken hebben wat vreemde hiaten, en de onderzoeken en waarschuwingen zijn gedaan door wetenschappers die verbonden zijn aan de grote bekende hondenvoermerken. Het werkelijke risico is dus waarschijnlijk erg klein, alhoewel het altijd goed is om je er bewust van te zijn dat voedingsgerelateerde hartproblemen bestaan. Ben je toch onzeker, zorg er dan voor dat de samenstelling van de brokken die je voert goed is, zorg ervoor dat je hond niet te weinig binnenkrijgt en wissel eventueel merken af.
Het lijkt erger dan het is…
De hoeveelheid honden die voedingsgerelateerde DCM (hartziekte) ontwikkelen lijkt groter dan het werkelijk is. De FDA had het over 325 honden die gemeld waren, maar als je het in perspectief zet met hoeveel honden er zijn en hoeveel honden geen DCM ontwikkelen op graanvrije voeding, is het eigenlijk helemaal niet zo veel.
Daniel Schulof, schrijver van een boek over hondenvoeding (Dogs, Dog Food, and Dogma) en eigenaar van een graanvrij hondenbrokkenmerk (https://ketonaturalpetfoods.com) heeft verder onderzoek gedaan naar de cijfers, en schreef dat
- Uit de beschikbare gegevens blijkt dat minder dan 1 op de 100.000 honden de diagnose voedingsgerelateerde DCM hebben gekregen in Amerika
- Er geen bewijs was dat de hoeveelheid honden met voedingsgerelateerde DCM is gestegen in de afgelopen jaren
- In het ergste geval 99.999% van de honden die graanvrije brokken met bijzondere diersoorten eten (dit werd aangewezen als risico), géén DCM ontwikkelen.
Ik heb dit niet nagerekend, maar ik geloof wel dat het risico overdreven is in de media. Nu is de vraag, waarom is dit gebeurd?
Onderzoeken kloppen niet?
Wat Daniel Schulof ook schrijft, is dat er vreemde dingen zijn gebeurd in twee van de onderzoeken naar de relatie tussen graanvrije voeding en voedingsgerelateerde hartproblemen.
Ten eerste het onderzoek dat ik in dit artikel beschrijf. Tijdens het 2018 ACVIM Forum gaf de auteur dr Adin een presentatie over dit onderzoek. Hij vertelde dat van de honden met DCM die werden gebruikt in het onderzoek, 22 honden graanvrije voeding kregen en 27 honden voeding met graan kregen. Dit zou betekenen dat de meeste honden met DCM dus brokken met graan aten, en geen graanvrije brokken. Maar in de uiteindelijke publicatie, zijn de cijfers anders, nu zijn er ineens 36 honden die graanvrije brokken aten en 12 honden die brokken met graan aten. Er zijn dus 15 graanetende honden verdwenen uit het onderzoek, en graanvrije brokken zijn ineens veelvoorkomend bij de honden met DCM in dit onderzoek.
In de publicatie van het onderzoek “Taurine deficiency and dilated cardiomyopathy in golden retrievers fed commercial diets” kwam naar voren dat 23 van de 24 honden met DCM graanvrije en/of peulvruchtrijke voeding aten, wat dus duidt op de waarschijnlijkheid dat graanvrije/peulvruchtrijke voeding een oorzaak is. Het viel David Schulof op, dat ze in dit onderzoek niet de hoeveelheden cysteine en methionine hebben laten analyseren. Zoals ik vertelde in het artikel Taurinetekort door graanvrije brokken- mogelijke oorzaken, zijn de aminozuren cysteine en methionine belangrijk voor de hond om genoeg taurine aan te kunnen maken. En in dit onderzoek bleem taurinetekort een belangrijke oorzaak van de hartproblemen bij Golden Retrievers. David Schulof is toen zelf aan de slag gegaan; hij heeft de voedingen die de honden in het onderzoek aten, laten analyseren op de hoeveelheden cysteine en methionine. Uit de resultaten concludeerde hij dat 60-80% van de honden met DCM in dit onderzoek, minder dan de aanbevolen hoeveelheden van deze aminozuren binnenkreeg. Een belangrijke conclusie, want dit kan de ontwikkeling van DCM bij deze honden verklaren. De auteurs van de publicatie over dit onderzoek, noemen wel dat de meeste honden minder brokken kregen dan ze zouden moeten krijgen, maar hebben dus de rol cysteine en methionine niet meegenomen.
Bovenstaande twee onderzoeken werden geleid door dierenartsen die financieel verbonden zijn aan één of meer van de grote commerciële diervoedings-bedrijven Hill’s Pet Nutrition, Mars Petcare, en Nestle-Purina Pet Care. Het zegt niet dat ze daardoor niet eerlijk zijn, David Schulof is zelf ook verbonden aan een diervoedings-bedrijf, maar het is wel van belang om te weten. Het doet vermoeden dat er andere belangen meespelen dan alleen ziekte voorkomen bij honden. Ook de dierenartsen achter de website dcmscienceondogs.com vinden dit verdacht.
In Europa weinig problemen
Alle ophef komt uit Amerika. Het zijn Amerikaanse merken die het meest problematisch lijken. Maar hoe zit het in Europa? Hier lijkt het mee te vallen. De universiteitskliniek van de Universiteit van Utrecht liet weten dat ze ongeveer 1 hond met voedingsgerelateerde DCM per jaar hebben. Niet veel dus. Ikzelf heb ook maar vijf meldingen doorgekregen in de afgelopen jaren, van honden waarbij de eigenaar dacht dat de hartproblemen van de hond mogelijk te maken had met de voeding.
Het is onduidelijk of het risico hier net zo klein is als in Amerika, of misschien juist nog kleiner. Ik had het al eerder over het belang van de voedingsstoffen cysteine en methionine om genoeg taurine te kunnen aanmaken, wat belangrijk is voor het hart. In Europa zijn de richtlijnen voor de minimale hoeveelheden cysteine en methionine in hondenvoeding hoger dan in Amerika. Dat betekent dat er in Amerika minder van hoeft in te zitten, waardoor het risico op problemen theoretisch groter is.
In de Europese richtlijnen, is ook meegenomen dat er honden zijn die minder eten dan gemiddeld. Voor deze honden moeten hogere hoeveelheden voedingsstoffen aanwezig zijn om genoeg binnen te krijgen, en daarvoor zijn dan ook aparte richtlijnen opgesteld.
In onderstaande tabel kun je zien hoeveel methionine plus cysteine minimaal aanwezig moet zijn.
Minimale hoeveelheid methionine + Cysteine per 1000 kcal (in gram)
Minimaal methionine + cysteine | |
AAFCO (Amerika) | 1,63 |
FEDIAF (Europa) | 1,91 |
FEDIAF (Europa) Honden die minder eten |
2,21 |
Officieel moeten de hondenvoedingen die in Europa verkocht worden, ook aan de Europese regels voldoen. Of, hoe en hoe goed dit wordt gecontroleerd, weet ik niet.
Kortom
Ik denk dat het onnodig is om bang te zijn voor het voeren van graanvrije brokken. De kans dat je hond voedingsgerelateerde DCM ontwikkelt op graanvrije brokken is erg klein. Het is wel goed om je er bewust van te zijn dat voedingsgerelateerde DCM bestaat, zodat je (of je dierenarts) het op tijd kan herkennen. Als je er op tijd bij bent, zijn de problemen omkeerbaar. Voer je graanvrije brokken en ben je onzeker, dan kun je het risico nog verder verkleinen door
- Elk jaar een gezondheidscheck laten doen bij de dierenarts
- Ervoor zorgen dat je hond in ieder geval 90% van de aanbevolen hoeveelheid eet, en als de hond hier overgewicht op ontwikkelt andere voeding geven
- Merken en/of soorten voeding afwisselen
- Te kiezen voor een brok met minimaal 25 a 30% eiwit, die geen geïsoleerde plantaardige eiwitten bevat (tenzij je hond andere behoeftes heeft natuurlijk)
Ik weet dat jullie het liefst horen welke merken wel en niet goed zijn. Uit eerdere documentatie (zie artikel) bleken de merken Taste of the Wild en Acana (Amerikaanse) relatief vaak gevoerd te worden aan honden die voedingsgerelateerde DCM ontwikkelden. Het is mogelijk dat het alleen om de Acana brokken gaat die in Amerika gemaakt en verkocht worden en niet om de Acana-brokken die in Europa verkocht (en in Canada gemaakt) worden. De brokken van Taste of the Wild die hier verkocht worden, worden wel in Amerika gemaakt. Maar bedenk, er zijn dus ook heel erg veel honden die hier geen problemen op ontwikkelen. Het merk dat nog geen problemen heeft opgeleverd is Farmina. Ik ontdekte dat dit waarschijnlijk bijna hetzelfde is als het merk Purizon, want de ingrediënten en de toevoegingen (vitamines, mineralen en aminozuren) zijn hetzelfde. Maar voor zover ik weet zijn ook alle andere Europese merken veilig.
Bronnen
Schulof, D. (2019, July 31). Bad Science and Big Business Are Behind the Biggest Pet Food Story in a Decade. https://medium.com/@danielschulof_18279/bad-science-and-big-business-are-behind-the-biggest-pet-food-story-in-a-decade-5cdafae7be77
Diet and DCM: Separating the Facts from the Fear. (2019, August 27). Retrieved from https://dcmscienceondogs.com/2019/08/15/diet-and-dcm-separating-the-facts-from-the-fear-a/.
Daniel Sclulofs brief (met bijlagen) aan de JAVMA’s editorial board waarin hij eist dat het artikel dat veel ophef veroorzaakte over graanvrije brokken teruggetrokken moet worden. Als pdf te downloaden via https://www.veterinaryintegrity.org/
Proposed Revisions Edited per Comments for 2014 Official Publication, AAFCO Dog and Cat Food Nutrient Profiles (pdf)
FEDIAF nutritional guidelines For Complete and Complementary Pet Food for Cats and Dog, december 2018
Hi Meike,
Allereerst enorm bedankt voor alle informatie die te vinden is op je website, echt ontzettend behulpzaam! Ik wilde graag je advies vragen.
We voeren vanaf het begin Acana puppy & junior aan onze inmiddels 8 maanden oude Bulldog pup. Dit is zoals we weten een graanvrije brok. Ze krijgt 3 maaltijden, waarvan 2x deze brok en 1x KVV. Als we overstappen naar een “volwassen” brok wordt dat denk ik Acana Wildprairie of Grasslands. We willen niet per se van de graanvrije brokken af, omdat dit verder heel goed gaat voor onze pup. Nu willen we toch af wisselen met brok/merk om het risico op DCM verder te verkleinen. Welke brok van Acana zou je adviseren om mee af te wisselen? Of zou je voor een geheel ander merk gaan? Alvast enorm bedankt. Groetjes Soeraya
Mijn voorkeur zou uitgaan naar een ander merk, maar aangezien je al voor 1/3 rauw voert is het risico al een stuk kleiner. Ik zou eens kijken of er een ander merk is dat je aanspreekt en dat verkrijgbaar genoeg voor je is (misschien bij dezelfde winkel als Acana) en wat verschillende merken proberen.
Super, enorm bedankt voor je hulp!